پولشویی در ایران و قوانین موثر بر آن تحت قانون مجازات اسلامی و عرف اسلامی

فهرست مطالب
چکیده 
مقدمه 
اهمیت موضوع 
انگیزه انتخاب 
سوالات و فرضیات 
روش تحقیق 
فصل اول: کلیات و تعاریف
- مبحث اول: مفهوم اصطلاحات
• گفتار اول: تعریف جرم 
• گفتار دوم: جنایات سازمان یافته 
- مبحث دوم: مفهوم پولشویی
فصل دوم: تاریخچه و پیشینه موضوع
تاریخچه و پیشینه موضوع
- مبحث اول: مبانی نظری جرم پولشویی 
• گفتار اول: طرفداران نظریه جرم پولشویی 
• گفتار دوم: مخالفین نظریه جرم پولشویی 
ب: مبحث دوم: عناصر تشکیل دهنده آئین دادرسی و مجازاتها 
• گفتار اول: عناصر تشکیل دهنده جرم پولشویی 
الف: عنصر قانونی
گفتار اول: عنصر قانونی جرم پولشویی در اسناد بین المللی 
گفتار دوم: عنصر قانونی جرم پولشویی در قوانین داخلی
ب: عنصر مادی
مراحل پولشویی
ج)عنصر روانی 
• مبحث سوم: آئین دادرسی و مجازاتها
• گفتار اول: آئین دادرسی 
• گفتار دوم: مجازاتها
• اشاره ای به لایحه مبارزه با پولشویی
• انتقاد بر لایحه 
آیا قانون اصل 49 را به عنوان مبنای قانون مبارزه با پولشویی در ایران می توان مطرح نمود؟ 
منابع و مأخذ 

موضوع این کار تحقیقی پولشویی است

سوالاتی که در پی پاسخ به آنها
بودیم به شرح زیر می باشد: آیا صرف نامشروع دانستن اموال ناشی از جرم و حکم به
توقیف آنها می تواند به عنوان راهکار موثری جهت مبارزه با این امر تلقی شود و
اینکه در صورت جرم انگاری تطهیر پول از سوی قانونگذار لوازم تحقق هدف نهایی از این
تدوین چیست و آیا محاکم کیفری توانایی رسیدگی جامع و مانع در باب این جرایم را
دارند. فرضیه ما نیز بر این امر استوار است که لازم است جرم پولشویی به عنوان جرمی
مستقل از سوی مقنن شناسایی و تدوین شده و لوازم و مقدمات لازم برای اجرای آن
(ضمانت اجراء،آیین دادرسی و... ) فراهم شود.

در باب تعریف پولشویی باید گفت که
پولشویی از جمله فعالیتهای ناسالم اقتصادی است که خود زائیده و در عین حال تکمیل
کننده فعالیتهای مجرمانه دیگر به حساب می آید. چنین فعالیت غیر مشروعی نه تنها
اقتصاد کشورها بلکه روابط اجتماعی و سیاسی آنها را نیز تحت تأثیر منفی و زیانبار
خود قرار می دهد.

ریشه اصطلاح پولشویی را باید در
مالکیتهای مافیائی دهه 1930 امریکا جستجو کرد. پولهای کلانی که از کارهای نامشروع
تحصیل می شد لازم بود تا صورتی مشروع و قانونی پیدا کند. یکی از این راهها آمیختن
درآمدهای غیر مشروع با درآمدهای نامشروع بود. رختشویخانه ها از جمله کسب و کارهای
نقدی بود که خرید آنها توسط افراد بزهکار شایع ترین طریق امتزاج پولهای مشروع و
نامشروع و وارد کردن آنها به چرخه اقتصادی بود.